Below you'll find the YouTube version of the video.
You can enable German, English, or Swedish subtitles there.
Unten findest du die YouTube-Version des Videos.
Dort kannst du deutsche, englische oder schwedische Untertitel aktivieren.
Nedan hittar du YouTube-versionen av videon.
Där kan du aktivera tysk, engelsk eller svensk undertext.
Je kunt de podcast ook luisteren in deze podcast-apps.
Podcast Script
Ik vraag mij steeds opnieuw af: waarom houdt het mij in godsnaam constant bezig, dit burgerinitiatief DEpolarisatie NU! (voordat het te laat is...)?
Ik kan me die vraag echt stellen, want ik woon inmiddels in Zuid-Zweden. Dus waarom houd ik me nog bezig met Nederland?
Die vraag stel ik mijzelf keer op keer. En eerlijk gezegd, ik kan niet anders dan me ervoor inzetten. Het breekt mijn hart om te zien wat er in mijn geboorteland gebeurt. Ondanks het feit dat ik er nu niet meer woon, is de verbinding met mijn geboorteland zó sterk dat ik het niet kan loslaten.
De andere vraag die ik mij stel: waarom houd ik mij er überhaupt hier nog mee bezig? Want de dingen die er nu in de wereld gebeuren zijn zó groot, zó massief, zó overweldigend. Het voelt bijna alsof we er nooit meer uitkomen.
Sommige mensen vluchten. Anderen gaan vechten. En een heleboel mensen komen in de "freeze"-stand en verstarren. Ze weten gewoon niet meer wat te doen.
Ik herken dat ook bij mezelf. Ik vraag me echt af: komen we hier ooit nog uit? Ja, en toch... dit is precies waar het om gaat. Om blijven doorgaan. Om eruit te komen.
Terug naar het besef:
We zijn het eens dat we het niet eens zijn.
Maar laten we SAMEN kijken hoe we dit kunnen oplossen,
zodat het voor ons beiden goed is.
Dat gezegde, dat kan ik me nog zo goed herinneren, tot ergens midden jaren negentig. En daarna begon dat op een of andere manier langzaam te verdwijnen. In retrospectief zie ik dat heel duidelijk.
Als we het er niet meer over eens kunnen zijn dat we het niet eens zijn, en we niet meer samen willen kijken hoe het voor ons beiden goed kan worden, dan raken we echt verstrikt.
Een ander belangrijk punt:
De cohesie in de maatschappij is in rap tempo aan het verdwijnen.
De gemeenschappelijke doelstellingen, de waarden en normen
waarvoor we als Nederlander staan, verdwijnen.
Vroeger was ik trots op Nederlander zijn. Een eigenwijze Nederlander. Die met het vingertje naar de rest van de wereld wees, maar ook flexibel was en in verbinding stond.
Dat was een deel van onze identiteit. Maar waar is die identiteit gebleven?
Wanneer de identiteit verdwijnt, verdwijnt ook de cohesie.
En als de cohesie verdwijnt, proberen we ergens houvast te vinden.
We proberen ergens bij te horen.
En als dat niet lukt, dan creëren we zelf groepen om bij te horen.
Kijk naar de rellen op zaterdag 10 mei 2025 in Scheveningen. Grote groepen jongeren, jongvolwassen mannen, voor zover ik kon zien op de foto van nu.nl, die die saamhorigheid wel hebben gevonden. In dit geval: door te rellen. Maar ze zijn wel samen. Ze zijn één. En ze hebben een doel. Rellen.
Dus als we geen richting bieden, geen identiteit binnen onze maatschappij, dan gaan mensen die zelf creëren.
Dat geldt ook voor protesten tegen of voor AZC’s. Als de samenhang in de maatschappij verdwijnt, ontstaan er groepen. En elke groep is heilig overtuigd van het eigen gelijk. Gestaafd met bewijzen, ervaringen, wetenschap.
Voor- en tegenstanders hebben beide legitieme, solide argumenten. En dan krijg je groepen, Tribes, die intern gaan echoën. Die honderd procent overtuigd zijn van hun eigen gelijk.
Dan zeggen we niet meer: “We zijn het eens dat we het oneens zijn.” Dan kijken we niet meer samen hoe we het voor beide partijen goed kunnen oplossen. Dat besef is verdwenen.
Wat gebeurt er dan? Dan gaan we steeds harder tegen elkaar schreeuwen.
Kijk naar deze foto: de ME grijpt in bij een protest tegen de komst van een AZC in Uden. Vijf aanhoudingen. Daar zijn mensen die zich niet gehoord voelen. En zoals dat ook met kinderen werkt: als een kind zich niet gehoord voelt, gaat het steeds harder schreeuwen. En op een gegeven moment begint het dingen kapot te maken.
Dat gedrag zie je ook bij volwassenen. Ook bij voorstanders. Die trekken de haren uit hun hoofd omdat de tegenstanders “maar niet snappen” waarom opvang nodig is. Ook zij gaan harder schreeuwen.
En zo drijven we steeds verder uit elkaar. De kloof wordt dieper.
En weet je? Dan kom ik hier in Zweden. En plots zie ik: dat speelt hier helemaal niet. Ja, er is geweld. Gang violence. Bomaanslagen. Moorden. Dat is allemaal hier aanwezig.
Maar... de cohesie in de maatschappij is er nog steeds. Wij zijn Zweed. Wij zijn onderdeel van Scandinavië. En die gezamenlijke identiteit is voelbaar.
Als ik hier in Zweden vertel wat ik in Nederland zie gebeuren, kijken mensen me aan met ogen zo groot als wagenwielen. Ze begrijpen werkelijk niet waar ik het over heb.
En als ik vanuit de buitenkant terugkijk naar mijn geboorteland, breekt mijn hart.
Ik ben dit initiatief gestart omdat ik niet anders kan.
En ook, toevallig door mijn carrière als coach en teamcoach binnen bedrijven, heb ik jaren gewerkt aan het doorbreken van dezelfde dynamieken. Mensen zagen daar effectief de stoelpoten bij elkaar vandaan. Precies dezelfde Tribal dynamieken, maar dan verpakt in iets netters.
Ik heb ruim twintig jaar eigenlijk “gedepolariseerd”. En vorig jaar ontdekte ik: wat ik in bedrijven deed, kunnen we toepassen op de samenleving. Op polarisatie.
Zodat we weggaan van polariseren. En kiezen voor DEpolariseren.
DEpolarisatie betekent: het opheffen van de splitsing.
Polarisatie is splitsing.
We splitsen op in aparte groepen, in echo-kamers.
Je schreeuwt naar buiten, maar niemand hoort je, want iedereen zit in zijn eigen stolp.
DEpolarisatie heft die splitsing op.
DEpolarisatie is SAMEN.
We zijn het eens dat we het niet eens zijn, maar we zoeken samen naar oplossingen die voor beide werken. Dat is wat ik jarenlang deed.
En ineens realiseerde ik me: ik heb gewoon een manier in handen om die splitsing op te heffen.
Daaruit is dit ontstaan.
Maar ik moet eerlijk zeggen: af en toe zakt de moed mij in de schoenen. Als ik rellen zie zoals in Scheveningen. Of als er weer een polariserend aspect in de maatschappij opduikt: vaccinatie, milieu, Oekraïne, noem maar op.
Bijna overal zie je dat mensen niet meer met elkaar kunnen praten.
En toch: het is mogelijk.
We kunnen dit SAMEN oplossen.
Ik vergelijk het met druppels in een oceaan.
Ik ben één druppel.
Jij bent één druppel.
En SAMEN, met miljoenen druppels, vormen we een oceaan.
En een oceaan kan een tsunami op gang brengen. Een tsunami van DEpolarisatie. Terug naar SAMEN.
En dat begint klein. Bij jezelf. In je omgeving. In je straat. In je vereniging. In je werk. In je familie.
Als genoeg mensen dit gaan doen, kunnen we de polarisatie stoppen.
En het is keihard nodig dat we dat doen.
Maar ook omdat ik, toevallig door mijn carrière als teamcoach binnen bedrijven en als coach, heb gezien hoe mensen heel effectief de stoelpoten bij elkaar wegzagen. Eigenlijk zie je daar dezelfde Tribal dynamieken. Alleen is het wat netter en merk je het niet zo direct, maar ze zijn er wel degelijk, alleen in een andere vorm.
Ruim twintig jaar heb ik me beziggehouden met het DEpolariseren van teams en organisaties. En vorig jaar kwam ik tot de ontdekking dat wat ik daar deed, ook toepasbaar is op maatschappelijke polarisatie. We kunnen dus weggaan van polariseren en terug naar verbinden.
DEpolarisatie NU! (voordat het te laat is...) Polarisatie is namelijk letterlijk: splitsing. We splitsen steeds verder op in aparte groepen, met eigen echokamers waar je nauwelijks meer uitkomt. Je zit in een soort stolp en probeert daaruit te schreeuwen, maar niemand hoort je, want zij zitten ook in hun eigen stolp. Dus je gaat steeds harder schreeuwen.
DE staat voor het opheffen van die splitsing. Dus: DEpolarisatie heft de splitsing op. DEpolarisatie betekent SAMEN. We zijn het eens dat we het niet eens zijn, maar laten we SAMEN kijken hoe we het zo kunnen oplossen dat het voor beide partijen goed is. Dat is wat ik jarenlang heb gedaan.
Toen realiseerde ik me: ik heb gewoon een manier in handen om dit op te kunnen heffen!?
En daaruit is dit initiatief ontstaan.
Ik moet je eerlijk zeggen, soms zakt de moed me in de schoenen.
Bijvoorbeeld als ik weer rellen zie in Scheveningen, of het zoveelste polariserende onderwerp dat de samenleving splijt. Over vaccinatie, over het milieu, over de oorlog in Oekraïne. Waarover niet eigenlijk? Steeds vaker zie je dat mensen niet meer met elkaar kunnen praten. Ja, natuurlijk zijn er uitzonderingen waar het (nog) wel lukt.
Maar het is massief. Het is enorm. En tóch geloof ik: we kunnen dit SAMEN oplossen.
Ik vergelijk het met druppels in een oceaan. Ik als mens ben een waterdruppel. En samen met achttien miljoen andere druppels vormen we een oceaan. En een oceaan kan een tsunami op gang brengen.
Een tsunami van DEpolarisatie. Een tsunami die ons weer terugbrengt naar SAMEN.
Dat is mogelijk. Het begint bij jezelf, heel klein. In je omgeving, in je vereniging, in je straat, in je familie, op je werk. Als we dit met veel mensen doen, komt die tsunami echt op gang. Dan kunnen we deze polarisatie stoppen! En het is hard nodig dat we dat doen.
Bij het ontwikkelen van deze website ben ik eens gaan kijken welke fases je kunt onderscheiden in polarisatie.
Het begint met open debat: we zijn het niet met elkaar eens, maar kunnen daar nog over praten.
Maar als we het er niet over eens zijn dat we het oneens zijn, dan begint de volgende fase: passief-agressief overtuigen.
Op veel thema’s zijn we inmiddels al een fase verder. We zitten in sociale druk en sociale drang.
Denk aan het AZC-debat. Mensen die vóór zijn, snappen niet waarom de tegenstanders het niet begrijpen. En andersom net zo. Beide kampen oefenen druk uit, ieder met hun eigen argumenten.
Vervolgens gaan mensen proberen de wet aan hun kant te krijgen. Dan begint de actieve dwang: rechtszaken, wetgeving, handhaving. En als dat niet werkt, escaleert het verder. Dan zie je geweld op straat. En uiteindelijk, zoals de geschiedenis leert, volgt extreem geweld.
Na drie tot vijf jaar van geweld komt dan de vraag:
Waar zijn we in hemelsnaam mee bezig geweest?
En dan begint de wederopbouw. Die duurt meestal twintig tot dertig jaar.
Maar waarom zouden we die cyclus niet doorbreken?
Waarom zouden we moeten wachten tot het misgaat?
Deze cyclus kunnen we doorbreken.
Als we weten hoe we kunnen DEpolariseren.
Dat is mogelijk. Het gaat erom dat we weer gaan ervaren hoe het is om SAMEN te zijn. SAMEN iets te doen.
Eén van de manieren is geïnspireerd op Koolulam, een initiatief uit Israël, waarbij duizenden mensen met verschillende achtergronden, verschillende religies, verschillende lagen van de maatschappij, verschillende etnische achtergronden, samen komen. Samen een lied instuderen en zingen.
Dat geeft kippenvel. Je voelt je weer verbonden. Dat is stap één van de drie stappen: het weer ervaren van SAMEN.
Daarna komt stap twee: leren hoe je kunt depolariseren. Het is niet moeilijk. Als je de dynamiek kent, kan iedereen het. Daarvoor is er een kosteloze onlinecursus die beschikbaar wordt gesteld. Geen universitaire studie nodig. Het gaat om menselijke vaardigheden.
En stap drie: dan gaan we de DEpolarisatie tsunami op gang brengen.
Niet in één keer in heel Nederland. Maar lokaal, in je eigen straat, vereniging, familie of bedrijf. Met mensen die ook stap één en twee hebben gedaan.
Daarom willen we in zoveel mogelijk steden gelijktijdig starten met een groots event. Het doel: op Bevrijdingsdag, 5 mei 2026, in alle twaalf provinciehoofdsteden met twee tot drieduizend mensen SAMEN komen.
WoW! Wat een project!
Elon Musk wil de mensheid redden en bouwt daarvoor de grootste raket ooit. Maar wij, wij kunnen SAMEN deze beweging starten. Iedereen kan helpen om twaalf steden te vullen.
Waarom twaalf steden? Omdat we dan direct al 33.000 druppeltjes water hebben. Een plas. En als we beginnen met DEpolariseren, groeit die plas. Wordt het een meer. Een rivier. En uiteindelijk: een oceaan.
Een oceaan die een DEpolarisatie tsunami veroorzaakt waarmee we het tij kunnen keren.
En al die tijd vraag ik me af, als ik de rellen in Scheveningen of de ongeregeldheden rond de AZC zie: waar ben ik in hemelsnaam mee bezig? Soms zakt de moed me echt in de schoenen. Maar weet je? Ik kan er niet mee stoppen.
Ten eerste omdat ik weet dat er een manier is om dit te stoppen.
En ten tweede omdat het mijn hart breekt om te zien wat er in mijn geboorteland gebeurt.
Dat is waarom ik het burgerinitiatief DEpolarisatie NU! gestart ben. En ik hoop dat jij hieraan mee wilt doen.
De rest van de website is vrij feitelijk en rationeel opgebouwd. Daar beschrijf ik de stappen, De Drie Stappen van DEpolarisatie, de Polarisatie Escalatieladder, en de wetenschappelijke onderbouwing die eraan ten grondslag ligt. Ja, alles is wetenschappelijk onderbouwd. Het is niet zomaar bedacht. Maar het is wél heel eenvoudig gemaakt, zodat iedereen het kan begrijpen en gebruiken.
Want het gaat hier niet om wetenschappelijke studies. Het gaat erom dat we ACTIEF gaan DEpolariseren. Dat we SAMEN weer gaan leven.
Zodat we weer kunnen zeggen: “Ik ben het helemaal niet met je eens. Maar we zijn het er wél over eens dat we het oneens zijn. En laten we SAMEN kijken hoe we het zo kunnen oplossen dat het voor ons beiden goed is.”
Laten we daar weer naartoe teruggaan.
Dus: doe mee!
Kijk op de website onder het tabje “Ik doe mee”. Daar vind je nog keer een overzicht van de drie onderdelen.
Je kunt daar aangeven of je op de hoogte gehouden wilt worden.
Of dat je wilt meedoen aan het grote start-event.
Ik ben dringend op zoek naar enthousiaste vrijwilligers die me willen helpen. Want ik kan dit niet alleen, lieve mensen.
Dus: doe mee. Als je iets wilt doen, dan kan het. Ook al denk je: “Dit is te groot, dit lukt me nooit.” Het gaat lukken. Als we dit SAMEN doen. Ik kan dit niet alleen!
Meld je alsjeblieft aan als vrijwilliger.
We hebben ook financiële middelen nodig. Dus als je geen tijd hebt: je kunt ook donateur worden.
DEpolarisatie NU! wordt een vereniging. Honderd procent transparant. Alles is inzichtelijk.
En heel belangrijk: er is een online platform waarop we SAMEN ACTIES gaan uitzetten. Waarop we SAMEN communiceren over wat we zien, over inzichten die we krijgen en tips delen over hoe je effectief kunt depolariseren.
Dus: doe je mee?
Ik hoop het.
We kunnen dit keren.
Met hele kleine stapjes.
Met heel veel druppeltjes water.
Kunnen we die tsunami van DEpolarisatie over Nederland laten rollen.
Dus: doe mee.
En wie weet zie ik je binnenkort bij een van de Meetup-bijeenkomsten.
Tot dan!
Danny Vermeeren
It is high time to take action yourself.
The time for excuses is over.
The time for action is NOW!
